Alanya Feneri

18 Ocak of 2011 by director

1911 yapımı olan Alanya Feneri’ne vardığımda fener bekçisinin eşi ve çocukları evdeydi, telefon ederek çarşıya giden bekçi arkadaşımız da gelince belgeselim hakkında bilgi verip gereken Kıyı Emniyet Genel Müdürlüğü’nden iznimi gösterince sıcak bir karşılama ile ‘ramazan’ olmasına rağmen seferi olduğumuzdan su ve kahve ikramı ile sohbete başladık.

Hüseyin Karaca 1975 Ankara – Altındağ doğumlu. Ahmet ve İkbal adında iki çocuğu var. İkbal 2008 yılında bu fenerde doğmuş, Ahmet ise 2000 Kırşehir doğumlu. Türkiye İşçi Kurumu’nun açtığı sınavlara girip kazanmış. Kurumda eğitim hizmetini tamamlayarak ustalardan ve internetten bir şeyler öğrenerek kendini geliştirmiş.

Bir önceki fener bekçisi Tekirdağlı Nurettin Kuş imiş. Ondan önce de babadan oğula fener bekçiliği yapan Mehmet Aydınlıoğlu imiş.

Rivayete göre biri gündüz biri gece kalan Rum bekçi feneri de varmış. Tek sıkıntılarının burada arkadaş ve komşu olmamasından yakınan fener bekçisi eşi ve çocukları bunu söylerken içleri bayağı bir buruk olarak ifade ettiler.

Klima ile ısındıklarını doğayı çok sevdikleri için başka bir sıkıntılarının olmadığını söylediler. İlk gelişlerinde bilinmeyen bir ortama alışmanın zor olduğunu ancak çevre geliştikçe hayata bakışlarının da değiştiğini ifade ettiler.

Bekçi Hüseyin internetten çok şey öğrendiğini, oğlu ile beraber bol bol internete girdiklerini söyledi.

Ailede resmi dairede çalışan bir tek ben varım diyor gururla. Yine de burada hayat çok sıkıcı ve yalnız geçiyor diyorlar. Hep evde olduklarını, bahçe ve köpekleri ile oynadıklarını ifade ediyor oğlu Ahmet. Babası ile camiye gitmek onun için büyük bir eğlence ve farklı vakit geçirme olarak görüyor. 5. sınıfta okuyan Ahmet okula da servisle gidip geliyor. Köpekleri Rafi ile iyi vakit geçirdiklerini, en iyi dostunun Rafi olduğunu ifade ediyor.

Fenerin 20 mili gösterdiğini ifade eden Bekçi Hüseyin, kendi yazdığı şiiri bizimle paylaştıktan sonra, duygulanarak veda vakti geliyor.

DENİZ FENERİ

Bir deniz feneriyim

Azgın dalgalarla

Balığa çıkıyorlar

Gecenin karanlığında

Bir deniz feneriyim

Yolunu kaybedenlere

Yol gösteriyorum

Yalnızlıktan sonsuzluğa

Bir deniz feneriyim

Sonsuzluk diyarında

Adımı soruyorlar

Meraklı bakışlarla

Bir deniz feneriyim

Yüksek tepe başında

Delip geçenler var

Fenerin kim farkında?

Bir deniz feneriyim

Gökten düşen her damla

Yağan yağmurlar

Aydınlanır ışığımla

01.11.2008 Hüseyin Genç